Pójdziemy klęknąć na mogiłach
gdzie ciemno i gdzie krąg świec skrzy...
Ci, co tu leżą, byli siłą,
męstwem, radością, jak dziś my.
Byli, walczyli, pracowali,
a choć ich życia płomień zgasł,
w różnych się dziełach nadal pali...
Płonie i w nas.
Bo nic nie znika, nic nie ginie:
praca ni miłość, śmiech ni łza,
w każdym tygodniu, dniu, godzinie,
Chociaż w odmiennej formie – trwa.
Maria Czerkawska "Zaduszki"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz