wtorek, 26 marca 2013

Zwyczaje wielkanocne na Podhalu

Wielkanoc za pasem - w związku z tym zapraszamy do lektury artykułu, który ma za zadanie przybliżyć czytelnikom zwyczaje świąteczne w regionie podhalańskim. 

WIELKIE KOŁATANIE

W okresie Triduum Paschalnego (Wielki Czwartek - Wielka Sobota) dzieci biegały z kołatkami; nie tylko miały wydawać one dźwięk  zastępczy dla nieużywanych w tym okresie dzwonów, ale wierzono także,  iż odpędzają one złe moce.

JUDASZKI

Zwyczaj znany także  jako wieszanie Judasza. Nawiązuje on do tradycji biblijnej  według której Jezus  miał zostać zdradzony przez swojego ucznia, Judasza Iskariotę, ale także po części do pogańskiego zwyczaju topienia  Marzanny oraz wyraża myśl przewodnią Świętego Okresu (zwycięstwo życia nad śmiercią). W Wielki Czwartek dokonywano symbolicznego osądu kukły Judasza, którą następnie wieszało się na kościelnym dachu, by w Wielki Piątek zrzucić ją, następnie obić i podpaliwszy wrzucić do rzeki. Zwyczaj ten, swego czasu przez Kościół zakazany, przetrwał do dziś w niektórych częściach Polski.

WODA  WIELKOPIĄTKOWA

Z samego rana  domownicy udawali się  do potoku, aby  się  obmyć (dziś wodę przynosi się w jakimś naczyniu lub po prostu nalewa ją w domu)  - wierzono, że w ten dzień posiada ona cudowne właściwości lecznicze, a także zapewnia ona myjącemu się piękno fizyczne.



MASŁO

W Wielki Piątek gospodynie ubijały specjalne masło, przeznaczone do święcenia. Część spożywano w Niedzielę Wielkanocną, resztę przechowywano do następnych Świąt (w ciągu roku korzystano z niego tylko w wypadku choroby kogoś z rodziny).



ŚWIĘCONKA

Najbardziej popularny zwyczaj to święcenie pokarmów (tak zwanej święconki) w Wielką Sobotę. Wierni zanoszą do kościoła produkty, które zostaną spożyte podczas śniadania wielkanocnego. W przystrojonym koszyczku obowiązkowo powinny znaleźć się jajka (symbol nowego życia), wykonany z cukru, czekolady, chleba lub ciasta baranek (symbolizujący zmartwychwstałego Chrystusa), sól (symbol zabezpieczenia przed zepsuciem), a także wędliny, chleb, masło, pieprz, chrzan oraz ciasto. 

POŚWIĘCENIE OGNIA I WODY

W wielkosobotnią noc dokonuje się obrzędu poświęcenia wody i ognia - wody używa się do pokropienia owieczek przed wypuszczeniem ich na halę oraz pługa przed rozpoczęciem prac polowych; węgielki zaś mają chronić domostwo (zwłaszcza przed uderzeniem pioruna).



NIEDZIELA WIELKANOCNA

Tego dnia nie powinno się wykonywać żadnych prac, gdyż  mogłyby one odstraszyć dusze zmarłych. Po porannej Mszy Świętej Rezurekcyjnej odbywa się śniadanie, podczas którego członkowie rodziny dzielą się święconką, kosztując obowiązkowo jajka, chrzan i sól oraz składając sobie życzenia. 



ŚMIGUS-DYNGUS

Obok święconki  jest  to jeden z najbardziej znanych świątecznych zwyczajów. Przez cały,  od świtu do zmierzchu,  chłopcy  polewają  wodą, a  często wręcz  topią w niej dziewczęta. Im bardziej oblana zostaje, tym  większe  dana  dziewczyna ma powodzenie (oraz szanse na wyjście  za mąż).



 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz